WAT IS 'n PANIEKVERSTEURING?

Wat is paniekversteuring?

Paniekversteuring word gediagnoseer wanneer herhaalde paniekaanvalle, wat geen prominente snellers het nie, voorkom. Dit kom voor asof die paniekaanvalle uit die bloute plaasvind en nie geassosieer word met enige duidelike gevaartekens soos sosiale situasies of elemente van 'n ervaarde trauma nie.

SIMPTOME

1. herhaalde, onverwagse paniekaanvalle (sien die beskrywing by paniekaanvalle);
2. ten minste een van die aanvalle is gevolg deur (minstens) een maand van een of beide van die volgende:
1. 'n volgehoue bekommernis oor nog paniekaanvalle of hul gevolge (bv. beheerverlies, hartaanval, “mal” word); en/of
2. 'n noemenswaardige verandering in gedrag verwant aan die paniekaanvalle (bv. om oefening of vreemde plekke te vermy);
3. die versteuring is nie verwant aan die fisieke effek van 'n middel of ander mediese toestand nie; en
4. die versteuring word nie beter verklaar deur 'n ander sielkundige toestand nie.

BEHANDELING

Behandeling van paniekversteuring

1. Hoekom is dit nodig om paniekversteuring te behandel?
   Paniekversteuring kan 'n baie beperkende invloed op 'n mens se lewenskwaliteit en/of funksionering hê en is gewoonlik nie iets wat vanself weggaan of verbeter nie. Daarom is dit beter om so gou moontlik vir professionele hulp aan te klop.
2. Hoe word paniekversteuring behandel?
   Paniekversteuring kan 'n baie beperkende invloed op 'n mens se lewenskwaliteit en/of funksionering hê en is gewoonlik nie iets wat vanself weggaan of verbeter nie. Daarom is dit beter om so gou moontlik vir professionele hulp aan te klop.
1. Mediese ondersoek
   'n Volledige mediese ondersoek (wat moontlik bloedtoetse kan insluit) deur 'n algemene praktisyn is nodig om vas te stel of die paniekaanval/simptome verband hou met enige mediese toestande.
2. Sielkundige ondersoek en terapie
   Indien daar nie 'n mediese oorsaak vir die simptome is nie of indien die simptome in oormaat voorkom in verhouding tot die mediese toestand, sal die volgende stap wees om 'n afspraak by 'n geregistreerde sielkundige te maak. Gedurende die eerste sessie sal die simptome breedvoerig bespreek word en verdere aanbevelings gemaak word. Psigoterapie is gewoonlik 'n effektiewe manier om paniekversteuring op die lang termyn te behandel.
3. Medikasie
   Dikwels is medikasie nodig, en daarvoor kan die sielkundige die persoon verwys na 'n psigiater, wat dan 'n volledige assessering kan doen en toepaslike medikasie kan aanbeveel en voorskryf (indien nodig).
4. Ondersteuningsgroepe
   Ondersteuningsgroepe is telkens baie waardevol aangesien dit 'n mens die geleentheid bied om van ander te leer wat soortgelyke ervarings en uitdagings deel. Groeplede bied ook ondersteuning aan mekaar en die gevoel dat daar ander mense is wat verstaan waardeur 'n mens gaan. Ongelukkig is daar nie altyd 'n aktiewe groep in 'nmens se omgewing nie. Aanlyn soektogte kan help om vas te stel wat beskikbaar is. Meer inligting kan op die SADAG-webtuiste gevind word.

ONDERSTEUNING

Hoe kan ek iemand met paniekversteuring ondersteun?

1. Moedig die persoon aan om professionele hulp te kry;
2. Indien die persoon moedeloos raak, moedig hulle aan om hul ervaring met hul dokter ensielkundige te bespreek en by hul behandelingsplan te hou;
3. Moedig gesonde leefstylkeuses aan, bv. gereelde fisieke oefening, genoeg slaap, 'n gebalanseerde dieet en gesonde ontspanning; en
4. Leer en pas streshanteringstegnieke toe; en
5. Hou by jou behandelingsplan.
6. Kyk mooi na jouself, want dit kan uitputtend wees om die ondersteuningsrol te vervul. Dit is egter baie belangrik dat die gediagnoseerde persoon sélf verantwoordelikheid moet aanvaar vir hul eie simptome en behandeling.