ALGEMEEN

Wat is Alkoholverslawing?

Misbruik van alkohol is 'n groot probleem in Suid-Afrika. Afgesien van die gesondheidsgevare, is die risiko’s baie hoër as wat 'n mens dalk besef. 'n Geweldige hoë persentasie van noodlottige padongelukke is aan alkohol te wyte. Mense pleeg ook makliker selfdood onder die invloed van alkohol.

HIV/VIGS-voorkoms is in baie gevalle ook direk verwant aan alkoholmisbruik: Mense wat onder die invloed van alkohol is, is baie meer geneig om onveilige seksuele praktyke toe te pas. Daarmee saam is daar in Suid-Afrika 'n abnormale hoë voorkoms van babas wat gebore word met fetale alkoholsindroom, veral in die Wes-Kaap. Hierdie kinders word gebore met spesifieke agterstande wat die res van hulle lewens probleme kan veroorsaak.

Kriminele gedrag hou direk verband met alkoholmisbruik. Verdere skokkende feite is dat 46% van Suid-Afrikaners wat weens onnatuurlike oorsake sterf, 'n verhoogde bloedalkoholinhoud het. Dieselfde geld vir die 39% van alle pasïente wat by hoësorgeenhede (ICU) opgeneem word.

Alkolhol is 'n dwelmmiddel. Dit is wel sosiaal aanvaarbaar om alkohol in te neem, maar dit bly 'n dwelmmiddel, net soos kokaïen, nikotien, “tik”, ensovoorts. Daarmee word nie bedoel dat alkohol heeltemal ontoelaatbaar moet wees nie, maar 'n mens moet altyd onthou dis 'n dwelmmiddel wat fisiek verslawend is.

As 'n persoon aan hierdie tekens voldoen, is rehabilitasie die antwoord. Dit kan soms by die persoon se huis gebeur, waar hy of sy met die regte ondersteuning heeltemal ophou om alkohol te gebruik, maar rehabilitasie werk die beste in 'n kliniek, wat privaat kan wees of deur die staat ondersteun word (bv. Claro Kliniek). Normaalweg is dit beter vir mense oor die ouderdom van 40 om vir die res van hulle lewens nie weer alkohol te gebruik nie, aangesien die neurologiese patrone al so vasgelê is dat een drankie na 10 jaar die persoon weer kan aktiveer om verslaaf te raak.

Die belangrikste is om te onthou dat alkohol in wese 'n dwelmmiddel is, en die oorsaak van duisendeongelukkige huwelike, verhoudings en individue. Verantwoordelikheid bly die grootste verweer teen die gevare hiervan.

SIMPTOME

WAT IS DIE SIMPTOME VAN ALKOHOLVERSLAWING?

Die volgende simptome is 'n aanduiding, gegrond op die Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM–5), wat wêreldwyd aanvaar word as die mees gesaghebbende bron. Let asb. daarop dat 'n amptelike diagnose slegs deur 'n gekwalifiseerde persoon gemaak mag word:

Om diagnoseerbaar te wees, moet die volgende simptome voorkom:

1. Afhanklikheid: Drie of meer van die volgende simptome binne 'n 12 maande periode:
1. Toleransie – toename in gebruik van die middel, met geleidelike vermindering van die effek.
2. Fisieke onttrekkingsimptome, en kortstondige verdwyning van die simptome sodra die dwelm gebruik word.
3. Die middel word in 'n groter mate en vir langer tydperke gebruik as wat aanvanklik beplan is.
4. Konstante behoefte of onsuksesvolle pogings om die gebruik van alkohol te staak.
5. Baie tyd en energie word daaraan bestee om die dwelm in die hande te kry, te gebruik en van onttrekkingsimptome te herstel.
6. Belangrike sosiale en werkverpligtinge en vryetydaktiwiteite word verminder of opgegee.
7. Gereelde gebruik, ten spyte van die bewustheid van die gevare daarvan.
2. Misbruik: Een of meer van die volgende simptome binne 'n 12 maande periode:
1. Aanhoudende gebruik, wat lei tot die onvermoë om belangrik take by die werk, skool of huis uit te voer.
2. Aanhoudende gebruik in potensieel gevaarlike situasies (bv. motorbestuur).
3. Herhaalde botsings met die gereg as gevolg van dwelmgebruik.
4. Voortdurende gebruik ten spyte van sosiale of interpersoonlike probleme wat deur die gebruik veroorsaak word.

BEHANDELING

BEHANDELING VAN ALKOHOLVERSLAWING

1. Hoekom is behandeling nodig vir alkoholverslawing?
   Alkoholverslawing kan ernstige fisieke en gesondheidsrisiko’s inhou en in menige gevalle selfs tot individue se dood lei. Behandeling kan in sommige gevalle by die persoon se huis gebeur, waar hy of sy met die regte ondersteuning heeltemal ophou om alkohol te gebruik. Meestal werk rehabilitasie egter die beste in 'n kliniek, wat privaat kan wees of deur die staat ondersteun word.
2. Wie kan my of 'n geliefde diagnoseer?
   Omdat alkoholverslawing so kompleks is, sou ons jou aanraai om slegs deur 'n algemene praktisyn, kliniese sielkundige of psigiater getoets en gediagnoseer te word. Hulle is opgelei om tussen verskillende versteurings te onderskei.
3. Watter rol speel 'n sielkundige in my behandeling?
   'n Sielkundige kan dwelmverslawing diagnoseer en in samewerking met ander mediese spesialiste psigoterapeuties behandel. Baie sielkundiges spesialiseer spesifiek in verslawing. Dit beteken hy of sy kan jou help verstaan wat jou diagnose is, hoe om daarmee saam te leef en hoe om 'n strategie toe te pas wat tot gedragsverandering kan lei. 'n Sielkundige in Suid-Afrika mag nie medikasie voorskryf nie en werk gewoonlik saam met 'n psigiater in spanverband.

ADVIES

ADVIES VIR GELIEFDES EN FAMILIELEDE WAT SAAM MET IEMAND WOON OF WERK WAT GEDIAGNOSEER IS MET ALKOHOLVERSLAWING

As 'n geliefde of vriend(in) gediagnoseer word met verslawing, kan jou ondersteuning en motivering 'n baie belangrike rol speel in die aanvaarding en hantering van hulle diagnose. Hier is riglyne hoe jy 'n individu kan bystaan:

1. Wees geduldig. Mense wat onder die aanslag van 'n verslawing verkeer, het nie altyd die vermoë om te sê hoe hulle voel of wat hulle ervaar nie. Gee hulle 'n kans om eers gewoond te raak aan die diagnose, en om geleidelik 'n daadwerklike plan uit te werk om hulle lewe voortaan te bestuur.
2. Wees ingelig oor verslawing. Hoe meer jy en jou geliefde, familielid of kollega van die siekte weet en verstaan, hoe meer kan julle saamwerk aan 'n plan om die persoon te ondersteun en die siekte te bestuur.
3. Vra wat jou geliefde van jou verwag. 'n Mens kan maklik dink jy weet wat die beste vir 'n ander persoon is, maar die maklikste is om te vra hoe hy of sy wil hê jy moet optree
4. Luister na hom of haar en moenie konstant raad gee of met logika probeer redeneer nie. Dit is belangrik dat die persoon self verantwoordelikheid neem vir die verslawing en die effek wat dit op sy of haar lewe gaan hê. Wanneer iemand keuses namens iemand anders maak, kan dit dalk veroorsaak dat die persoon afhanklik raak van jou en dan nie self die verslawing wil beveg nie. Dit is nie jóú verslawing nie, maar jou geliefde s’n. Luister is wel 'n wonderlike manier om jou geliefde te ondersteun.
5. Leer ken die tekens en die simptome sodat jy vroegtydig kan optree. Almal se simptome van verslawing manifesteer nie op dieselfde manier nie, so dit is baie belangrik om te verstaan hoe die persoon in jou lewe se simptome manifesteer. Wanneer jou geliefde se gemoed byvoorbeeld skielik verander, kan jy solank maatreëls begin tref.
6. Neem deel aan fisieke aktiwiteite saam met die individu. Dit is nie 'n cliché dat gereelde oefening mense met sielkundige diagnoses help nie. Oefening verlig spanning en angstigheid, en help met die produksie van oordragstowwe wat lae gemoed beveg. Gereelde oefening is dus eintlik 'n suksesvolle antidepressant.
7. Moedig 'n gesonde eet- en slaappatroon aan. 'n Gevestigde roetine help nie net die persoon om hul verslawing te bestuur nie, maar help ook om tekens/simptome vroegtydig raak te sien.
8. Kyk mooi na jouself! Onthou, 'n persoon met 'n verslawing kan jou ook negatief beïnvloed deur jou by hul verslawing te betrek. Om saam met 'n persoon te leef wat vir verslawing behandel word kan frustrerend, uitputtend en soms chaoties voel. Maak tyd vir jouself ook.

VIDEOS

Alkohol-misbruik - Hoeveel is tè veel?

Alkohol-misbruik - Hoeveel is tè veel?